Historia Pijarskich Szkół

Królowej Pokoju w Łowiczu

Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie
Mk 10, 13

Nasze szkoły mają bardzo bogatą historię, a wspomnienia z dawnych lat wywołują wzruszenie… Czemu? O tym trzeba przeczytać!

IDEA

Ojca Śpiołka poznałem wiosną 1995 roku. Przedstawił mi koncepcję szkoły. Bardzo ujęło mnie to, że nie ma to być szkoła dla wybranych. Miała to być szkoła, która będzie potrafiła zająć się dzieckiem słabym i zdolnym. Szkoła, w której dzieci będą wychowywane naprawdę po Bożemu i jednocześnie będą się uczyć. Pan Wojciech Waligórski

W 1597 roku święty Józef Kalasancjusz założył na Zatybrzu (najbiedniejszej dzielnicy Rzymu) pierwszą, bezpłatną, szkołę publiczną dla ubogich dzieci. Wkrótce powołał zakon, którego zadaniem jest troska o wychowanie dzieci i młodzieży. Pijarskie Szkoły w Łowiczu są bezpłatne i powszechnie dostępne – otwarte na każde dziecko. Realizują ideę zakonu streszczoną w słowach Pietas et litterae – Pobożność i Nauka.

Zasadność powołania do istnienia pijarskiej placówki w Łowiczu tak tłumaczy o. Eugeniusz Śpiołek:
Postulat św. Józefa Kalasancjusza, aby wychowywać poprzez pobożność i naukę jest po dzień dzisiejszy aktualny, a narastające kryzysy i trudności w świecie dzieci i młodzieży zdają się domagać wskrzeszenia i rozpowszechnienia charyzmatu pijarskiego. Negatywne oddziaływanie na młode pokolenie współczesnych prądów filozoficznych, na których utrwalenie mają wpływ środki masowego przekazu i głoszone przez nie treści, można odwrócić właśnie przez pozytywny, sprzyjający rozwojowi młodego pokolenia, twórczy i dynamiczny program wychowawczy ogarniający całego człowieka (intelekt, wolę, uczucia) streszczony w pedagogicznej zasadzie „wiara i nauka” (…)

POCZĄTEK

Pierwsza szkoła pijarska w Łowiczu powstała w 1670 roku. Od samego początku łowicki ośrodek odgrywał ważną rolę – w naszym mieście odbywały się Kapituły Prowincjalne. Podczas jednych z nich, w 1753, została uchwalona reforma szkolnictwa księdza Stanisława Konarskiego. Po upadku powstania listopadowego szkoła pijarska w Łowiczu podzieliła los innych szkół pijarskich w Polsce i za wychowanie patriotyczne została zamknięta przez zaborców. Musiała czekać aż 325 lat, do roku 1995, kiedy to za sprawą łask bożych o. Eugeniusz Śpiołek powołał do istnienia Pijarską Szkołę Podstawową Królowej Pokoju w Łowiczu. Pierwszym dyrektorem została pani Anna Zakrzewska (1995 – 1996), kolejnym pani Danuta Kłodnicka (1996 – 1998), a następnie pan Przemysław Jabłoński. W 1999 powstało pijarskie gimnazjum, a w 2005 liceum.

WZRASTANIE

Szkoła postała w części nowicjatu i w przykościelnej zakrystii. Aż trudno to sobie wyobrazić, kiedy dziś patrzy się na pokaźny, i umiejętnie wpisany w zabytkową architekturę łowickiej starówki, budynek , który powstał według projektu pana Piotra Sobańskiego.
Pijarskie szkoły w Łowiczu zrodziły się dzięki Opatrzności Bożej, a także dobroci i ofiarności ludzi, którzy służyli swoją pomocą, czasem, dobrą radą, modlitwą i wspierali w tym wielkim przedsięwzięciu o. Eugeniusza Śpiołka. Rodzice, nauczyciele, ojcowie nosili worki z cementem, cegły, malowali, a przede wszystkim wierzyli, że to, co robią wyda dobry owoc.

Czas ten tak wspomina pani Agnieszka Krajewska, której dzieci uczęszczały do naszej szkoły:
Te początki szkoły to chodzenie z ojcem Eugeniuszem po ogrodzie przyklasztornym i patrzenie: Acha, tu nam się nam zmieści sala gimnastyczna (…), a tutaj budynek szkoły podstawowej… Mnie to wszystko wydawało się nierealne! To był pomysł, że w ogródku pijarskim „wyrośnie szkoła”, tak jak marchewka!

W 2007 roku powstało, według projektu o. Eugeniusza Śpiołkapana Piotra Sobańskiego, serce szkoły – kaplica. W centralnej części znajduje się relief i polichromia wykonana przez panią Grażynę Sowińską – Fogliettę (więcej – WSS). Budowa szkoły nie byłaby możliwa bez wsparcia bardzo wielu osób i instytucji z całej Polski, którzy poprzez dary serca i modlitwę w znacznym stopniu przyczynili się do powstania pijarskich szkół w Łowiczu. Jesteśmy Wam za to bardzo wdzięczni i pamiętamy o Was w modlitwach i mszach świętych w intencji darczyńców.

1 WRZEŚNIA 1995

Dzięki inicjatywie o. Eugeniusza Śpiołka, nowo otwarta szkoła stała się ,,drugim domem” dla uczniów klas 1-4. W każdej z nich było od 10 do 17 spragnionych wiedzy młodych ludzi wraz z wychowawcą. Pierwszymi przewodnikami dla dzieci były: pani Martyna Dąbrowska oraz pani Bożena Wojciechowska. Po roku dołączyła pani Bożena Siekiera. Obecnie w szkole uczy się 513 (dane z roku 2015), a czuwa nad nimi 53 nauczycieli.

WYPOSAŻENIE

Ubogo wyposażone klasy (tylko w ławki, tablice i stoliki) szybko wypełnione zostały miłością do Boga i bliźniego. Szkoła nie posiadała pomocy dydaktycznych, nauczyciele mogli więc zabłysnąć talentami plastycznymi poprzez własnoręczne wykonanie planszy czy innych pomocy naukowych. Któż wtedy myślał o tym, że będziemy właścicielami quadrocoptera! Dziś posiadamy bogato wyposażone pracownie: fizyczno – chemiczną, biologiczną, informatyczną, sale: multimedialną, dwie sale gimnastyczne, bibliotekę z 16 tysiącami pozycji, scenę teatralną z garderobą (około 370 strojów) oraz profesjonalnym nagłośnieniem i oświetleniem (więcej –Klasy i pracownie, WSS). Znajduje się w nich nowoczesny sprzęt, który pozwala uczniom rozwijać się, realizować swoje pasje. Wciąż jednak pamiętamy „trudne” początki, dlatego jesteśmy wdzięczni Opatrzności za wszystko, co mamy.

WSPÓLNOTA

I wtedy byliśmy wszyscy razem, ci którzy służyli pomocą i nauczyciele. Razem wyjeżdżaliśmy na wakacje, razem szliśmy na pielgrzymki, razem, witaliśmy Ojca Świętego w Krakowie. Właściwie nie było różnicy między nami, rodzicami, a nauczycielami. Pani Agnieszka Krajewska
Uczniowie od początku byli ze sobą bardzo zżyci, głównie dzięki licznym wyjazdom, spotkaniom i imprezom mieli okazję poznać się z każdej strony. Przykładem jest to, iż co roku, w wakacje odbywają się wyjazdy integracyjne. Tam wszyscy poznają się w innym otoczeniu, niż w klasie, o co głównie chodziło pomysłodawcy szkoły. Każdy taki wyjazd wzbogaca uczniów o wspaniałe wspomnienia i doświadczenia powiązane z obcowaniem z naturą. Pijarska bardzo lubiła i lubi podróżować. Przemierzamy nie tylko nasz piękny kraj (m.in. „na kajakach”), lecz również wyjeżdżamy poza Polskę. Już niemal tradycją stała się wycieczka 3 klas gimnazjum do Rzymu, a licealistów na Kresy. Z kolei dzięki uczestnictwu w programie „Comenius” zobaczyliśmy już Turcję, Hiszpanię, Sardynię (więcej: Wycieczki i wyjazdy).

TRADYCJA

Już od pierwszego roku istnienia placówki organizowane były liczne uroczystości religijne i patriotyczne, jak np. świętowanie 11 listopada, 3 maja, jasełka oraz Patrocinium, lecz z powodu braku miejsca odbywały się w kościele. W pierwszym roku ruszyła gazetka szkolna pt.: ,,Nasz List” redagowana przez nauczycieli i rodziców. Do pisemka od zawsze mogli pisać uczniowie, gdyż to właśnie głównie oni tworzyli ją swoimi wspomnieniami z wycieczek i innych wydarzeń, wierszami, kolorowankami, zagadkami. Przeglądając kroniki można ujrzeć bardzo dużo zdjęć z zabaw choinkowych czy integracyjnych ognisk. Dziś wciąż budujemy tradycję, pojawiają się nowe wydarzenia, w których uczestniczy cała szkolna wspólnota, np. Gala Złotych Jabłek, Przegląd Teatrów Pijarskich, przemarsz z okazji 11 listopada. Szczególnym dniem jest dla nas Święto Szkoły, kiedy wszyscy udajemy się, rowerami!, do Maurzyc. Uczestniczymy także w życiu środowiska pijarskiego poprzez udział w Parafiadzie, Spotkaniach Młodzieży Pijarskiej, wspólnych wyjazdach wakacyjnych, np. do Rzymu, Peralty (więcej: Rok w Pijarskiej).

PIETAS

W naszej wspólnocie istotną rolę odgrywa modlitwa. Uczniowie rozpoczynają i kończą naukę wspólną „rozmową z Bogiem”, która odbywa się w dwóch wspólnotach – szkoły podstawowej, liceum. Te 15 minut to czas „ukierunkowania uczniów na Boga i wzajemnie na siebie”. W ten sposób kształtowane jest „środowisko wiary wokół osoby Jezusa Chrystusa”, które uczestniczy w obietnicy Zbawiciela: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich”. Modlitwa poranna odbywa się w oparciu o Biblię lub jest modlitwą spontaniczną: uwielbieniem, dziękczynieniem, prośbą, przeproszeniem. Jak podkreślał święty Augustyn: „Kto śpiewa, dwa razy się modli”, dlatego ważny element porannego spotkania stanowi śpiew. Nasza wspólnota uczestniczy także w szkolnych mszach świętych, adoruje Najświętszy Sakrament, wyjeżdża na pielgrzymki (m.in. na Siekierki do Sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży czy na Jasną Górę), uczestniczy w rekolekcjach. Pietas realizowane jest również poprzez naukę życia we wspólnocie. Nasi uczniowie przygotowują szkolne kawiarenki, redagują pisemko „Nasz List”, współtworzą teatr, pijarską telewizję, aktywnie uczestniczą w uroczystościach szkolnych. Ponadto wspólnie z rodzicami i nauczycielami przygotowują palemki wielkanocne i stroiki bożonarodzeniowe, biorą udział w akcji „Kanapka dla Afryki”. Dochód z tych przedsięwzięć jest przekazywany instytucjom charytatywnym oraz ubogim rodzinom (więcej: Wolontariat).

LITTERAE

Działo się dużo, szkoła powoli ,,budowała” swoją pozycję wśród łowickich szkół. Dziś możemy „pochwalić” się świetnymi wynikami ze sprawdzianów, egzaminów gimnazjalnych i maturalnych. W roku 2019 i 2020 pijarskie LO otrzymało tytuł „Złotej Szkoły”. Znajdujemy się wśród najlepszych liceów w Polsce, a gimnazjum i szkoła podstawowa jest w ścisłej czołówce szkół w województwie łódzkim . Jesteśmy szkołą, która nie tylko ma bardzo dobre wyniki z egzaminów, zależy nam również na rozwoju uczniów, dlatego mamy znakomite wyniki EWD w liceum. Bierzemy udział w wielu konkursach (m.in. w Wojewódzkich Konkursach Przedmiotowych, konkursach czytelniczych, recytatorskich, ortograficznych, językowych, historycznych, matematycznych, przyrodniczych, plastycznych, muzycznych, organizowanych przez inne szkoły, Kuratorium Oświaty, Sejm) olimpiadach (z języka polskiego, języka rosyjskiego, historii, matematyki, biologii, geografii, chemii, fizyki, wiedzy o społeczeństwie, religii) zawodach sportowych (lekkoatletyka, pływanie, siatkówka, piłka ręczna, szachy) i odnosimy liczne sukcesy (więcej: Osiągnięcia).

MY DLA INNYCH

Pijarskie szkoły są otwarte na międzyszkolną wymianę myśli i doświadczeń, dlatego od samego początku współpracujemy z środowiskiem lokalnym, jak również z środowiskiem szkół katolickich (uczestniczymy w Forach Szkół Katolickich). Od jedenastu lat nasza szkoła organizuje Powiatowy Konkurs Czytelniczy dla klas IV – VI, podczas którego uczestnicy muszą wykazać się znakomitą znajomością książek oraz „lekkim piórem”. Do tej pory uczniowie szkół podstawowych zaczytywali się w: przygodach Pana Samochodzika, lekturach Edmunda Niziurskiego, Hanny Ożogowskiej, Małgorzaty Musierowicz, odbywali podróż do krainy Aslana, zarażali się optymizmem Kornela Makuszyńskiego, poznawali przygody szalonej, rudej Ani z Zielonego Wzgórza, zwiedzali świat z Juliuszem Verne’em oraz Adamem Bahdajem. Upowszechniamy czytelnictwo także wśród starszych uczniów – organizujemy Powiatowy Konkurs Czytelniczy dla gimnazjum i liceum. Uczestnicy muszą co roku przygotować się na szczegółowe pytania (zarówno zamknięte, jak i otwarte), dotyczące akcji i bohaterów wybranych lektur nadobowiązkowych. Konieczne jest także napisanie wypracowania, na jeden z wybranych tematów problemowych, związanych z treścią książek. Edycje konkursu w latach ubiegłych sprawdzały wiedzę młodzieży na temat tekstów takich jak: „Noce i dnie” Marii Dąbrowskiej, „Ziemia obiecana” Władysława Stanisława Reymonta czy „Trylogia” Henryka Sienkiewicza. Wielkim powodzeniem cieszy się konkurs przyrodniczy – „Z Dziobakiem – naukowcem do Wiednia”. Adresowany jest do uczniów gimnazjów z naszego regionu interesujących się biologią, fizyką i chemią. Etap międzyszkolny składa się z dwóch części. W I. części wszyscy uczestnicy indywidualnie rozwiązują test z ekologii i ochrony środowiska, chemii i fizyki, zawierający po 10 zadań z każdego przedmiotu, w II. części rozwiązują zadania otwarte z fizyki i chemii. W opracowaniu pytań biorą udział pracownicy naukowi Uniwersytetu Łódzkiego. Dla miłośników sportu, a konkretnie pływania, nasza szkoła przygotowuje „Indywidualne Mistrzostwa Łowicza i Powiatu Łowickiego Szkół Gimnazjalnych w Łowiczu”. Rywalizacja odbywa się osobno wśród dziewcząt i osobno wśród chłopców na dystansie 50 m trzema stylami: grzbietowym, klasycznym i dowolnym. Wszystkie wyścigi odbywają się z podziałem na trzy kategorie wiekowe odpowiadające rocznikom poszczególnych klas gimnazjalnych. Zatem łącznie rozgrywanych jest 18 wyścigów w konkurencjach indywidualnych.

Ponadto nasza szkoła jest inicjatorem i współtworzy „Masz dla życia i rodziny”. Po raz pierwszy odbył się on w 2014 roku. Jest to forma wyrażenia szacunku dla życia i rodziny jako „warunków”, w którym dzieci mogą wrastać i rozwijać się. Jak podkreślają organizatorzy: „Marsze są przede wszystkim świętem rodzin – stanowią okazję do tego, by publicznie manifestować radość z posiadania rodziny, by spotkać osoby, z którymi dzielimy te same wartości i zarażać innych swoim szczęściem”.

BEZ KOŃCA

A to jeszcze nie koniec. Każdy kolejny dzień buduje historię szkoły kontynuującej dzieło świętego Józefa Kalasancjusza…
Wypowiedzi Rodziców zaczerpnięto z książeczki pt. „Wyrosła jak marchewka. Świadectwa o naszej szkole” dedykowanej ojcu generałowi Pedro Aguado.

  • Wirtualny spacer po szkole dostępny na naszej stronie internetowej pijarska.pl