Czas pustyni

Zdjęcie użytkownika Pijarskie Szkoły Królowej Pokoju w Łowiczu.Kilka dni temu rozpoczęliśmy czas Wielkiego Postu. Te 40 dni przed męką, śmiercią i Zmartwychwstaniem Chrystusa Pana stanowi wyjątkowy okres w liturgii Kościoła. Pierwszy dzień wielkopostny to Środa Popielcowa. Popiół, który został położony na nasze głowy pokazuje ulotność i przemijalność ziemskiego życia. Ten dzień jest dla nas zachętą do lepszego i duchowego zbliżenia w stronę Jezusa Chrystusa. 

Podczas homilii w Środę Popielcową o. Dariusz Lorenc wskazał jak ważny i wyjątkowy jest ten czas liturgiczny, który obecnie przeżywamy. Mówił o nabożeństwach (Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale), które sprawowane są w naszych świątyniach, jednocześnie zachęcając do ich uczestnictwa. 

Kiedy piszę te słowa jest już wieczór, a za nami pierwsza wielkopostna niedziela. Rozważaliśmy Ewangelię o kuszeniu Chrystusa przez szatana. Jezus znajduje się na pustyni, atmosfera w sam raz na kontemplację i wyciszenie, a tu szatan i jego „światowe pomysły i błahostki”. Jezus im nie ulega, co więcej zdecydowanie wypowiada w stronę złego ducha: „Idź precz”. 

Zachęcam każdą i każdego z Was, aby ten Wielki Post był czasem pustyni dla naszych złych przywiązań, nałogów, ludzkich uprzedzeń, plotek, dwulicowości i tego wszystkiego co pokazuje naszą małość. Nade wszystko niech będzie to okres, w którym osobiście spotkamy naszego Odkupiciela. Czas pustyni rozpoczęty, od Ciebie zależy jak go przeżyjesz. Życzę jak najlepiej.

o. Jakub