Mimo wielu zmian i działań mających na celu poprawę jakości życia ludzi, część społeczeństwa funkcjonuje w biedzie, a czasem nawet w ogromnej nędzy. Takie osoby nie mają domu, brakuje im pieniędzy na edukację i posiłek. Często są wykorzystywani i otrzymują niskie wynagrodzenie za ciężką pracę. Bardzo trudno wydostać się z tej rzeczywistości i zyskać coś w życiu, ale jest to możliwe. Doskonałym tego przykładem jest książka „Nędznicy” Victora Hugo oraz światowej sławy musical „LesMiserables” Claude’a – Michela Schonberga i Alaina Boublila, który mieliśmy możliwość ostatnio zobaczyć.

Spektakl opowiada o galerniku, który nazywa się Jean Valjean i jest nędznikiem. Po odbyciu swojej kary wychodzi na wolność. Nie ma pieniędzy, więc okrada biskupa Mariela. Ten jednak ku jego wielkiemu zdziwieniu przebacza mu. Po tym niezwykłym czynie kapłana główny bohater postanawia zmienić swoje życie. Niestety, nadal jest poszukiwany przez policję. Ukrywa się zatem pod nazwiskiem Madeleine i postanawia naprawić swoje winy. Pomaga ubogim, zakłada fabryki i opiekuje się potrzebującymi, m.in. Fantyną – uwiedzioną i oszukaną kobietą oraz jej córką – Kozet. Dziewczyna zakochuje się w Mariuszu – młodym powstańcu. Gdy znajduje się on w niebezpieczeństwie, Jean ratuje mu życie, ponieważ wie, jak wiele znaczy dla Kozet.

Tytuł jest bardzo trafny, ponieważ przedstawiony jest świat nędzników, ich życie i ciężka praca. Forma musicalu lepiej przekazuje fabułę, zaciekawia i trafia do odbiorcy. Operowe, piękne głosy aktorów ubogacają spektakl, a sama gra aktorska i pomysły na sceny są dobre i ciekawe. Muzyka, orkiestra odgrywa bardzo ważną rolę, ponieważ wprowadza w inny świat i dzięki niej możemy lepiej przeżywać i wczuć się w fabułę dzieła. Akcję dynamizują pomysłowe, udane i niespodziewane efekty specjalne, takie jak oślepiający błysk wybuchających granatów czy bomb.
Mnie musical ten się bardzo podobał. Forma za pomocą jakiej została przedstawiona fabuła, zaciekawia i wprowadza w wyjątkowy nastrój. Świetnie pokazano różnice między klasami społecznymi oraz drogę, jaką trzeba pokonać, aby zmienić swoje życie. Sądzę, że spektakl ten jest godny obejrzenia i polecam go każdemu, kto chce zobaczyć coś emocjonalnego i w pewien sposób ciągle aktualnego.

Zuzanna Kalińska, klasa IIa