Minęły już trzy miesiące odkąd pierwszoklasiści uczęszczają do naszej szkoły. Był to dla nich niełatwy czas wchodzenia w jej życie, poznawania nowych koleżanek i kolegów, nowych szkolnych obowiązków i zwyczajów. 

W tym trudzie adaptacji w nowym środowisku pomocnymi były dla nich oraz dla ich rodziców, rozmaite imprezy integrujące. I tak we wrześniu, w blasku pięknego słońca, pełnego nitek babiego lata, bawiliśmy się w sobotnie popołudnie na ognisku integracyjnym. Przygotowane ono zostało przez klasę II i doceniamy włożony trud i pomysł na miłe spędzenie tego czasu. A były to chwile na wzajemne poznawanie się, na zabawę z muzyką, na pieczenie kiełbasek, sportowe rozgrywki i na miłą rozmowę. 

Po tym ognisku, patrząc na moich uczniów wiedziałam już, że czują się w naszej szkolnej wspólnocie lepiej. Byli aktywniejsi na lekcjach i pokochali przerwy, których w przedszkolach nie mieli. 

Kolejną „trampoliną” pozwalającą pierwszakom na pokochanie szkoły była zabawa integracyjna klas I-III. Odbyła się pod koniec października i to klasa I wraz z rodzicami, była organizatorem tej imprezy. 

Nietrudno wyobrazić sobie co działo się na dolnym holu!!! Gwar, śmiechy, hałas i tańce integracyjne wypełniały tę przestrzeń. To cud, że wytrzymała nasze ogromne szaleństwo!! Tutaj wielkie dzięki dla o. Dominika i jego animatorów, którzy nie patrząc na późną godzinę zabawy i konieczność siedzenia w szkole, zostali w niej po to, by bawić najmłodszych. Poświęcając swój cenny, uczniowski czas, ożywili zabawę wspólnymi tańcami integracyjnymi, dali radość płynącą z dobrej zabawy. 

I tak nasze pierwszaki były już bliżej pełnego wejścia w życie szkoły pijarskiej.  Powolnymi krokami zbliżało się PATROCINIUM, a my każdą wolną chwilę na lekcji wypełnialiśmy przygotowaniem programu artystycznego i nauką piosenek.

 A gdy nadeszło to listopadowe święto, maluchy z dumą zapewniały, że już dużo wiedzą o tym co to znaczy być uczniem i są gotowe „wziąć ślub ze szkołą”. W całym przestawieniu ważne było dla nich to, że:

”…gdy nadchodzi PATROCINIUM, każde dziecko o tym wie
 Kalasancjusz w swą opiekę, bierze wszystkie dzieci swe…” 

Po tych licznych działaniach integracyjnych nasi najmłodsi mogą z ufnością uczyć się w naszej szkole, wiedząc, że jest im znana i przyjazna. 

Bożena Siekiera, wychowawca kl I