28 listopada w Szkole Pijarskiej obchodziliśmy Patrocinium – święto patrona Pijarskich Szkół Królowej Pokoju, świętego Józefa Kalasancjusza. Mimo że dzień ten jest  świętem całej szkoły, to w sposób szczególny przeżywają go co roku uczniowie klas I. Jest to czas ich uroczystego ślubowania i pasowania.

Już od samego rana odświętnie ubrani i przejęci pierwszoklasiści wyczekiwali momentu przyjęcia do wspólnoty uczniów Pijarskiej Szkoły Podstawowej Królowej Pokoju w Łowiczu. Świętowanie rozpoczęło się o 9.00 Mszą Święta, której przewodniczył o. Andrzej Lisiak. Po Mszy uroczystości przeniosły się w mury szkoły, do klas,  gdzie na uczniów czekała agapa przygotowana przez rodziców. Nie zabrakło na niej ciepłej herbaty, kanapek i oczywiście tortu –  prezentu od Pana dyrektora z okazji dzisiejszego święta.  Następnie cała społeczność szkolna udała się na salę gimnastyczną, gdzie po uroczystym wprowadzeniu sztandaru uczniowie klas pierwszych szkoły podstawowej i liceum złożyli uroczyste ślubowanie.

Po ślubowaniu nastąpiło to, na co pierwszaki czekały najbardziej –  występ, podczas którego pokazali, że są przygotowani i godni tego, by stać się uczniami Szkoły Pijarskiej. W części artystycznej pierwszoklasiści najpierw zastanawiali się nad tym, czym jest akt pasowania, a  potem –  analizując i prezentując to, co już wiedzą i umieją –  oznajmili wszem i wobec, że „są gotowe na pasowanie”. Uwadze zebranych, a zwłaszcza maturzystów i ósmoklasistów, przed którymi egzaminy, nie umknęła, wyśpiewana w jednej z piosenek, mądra rada milusińskich: „Ucz się polskiego!”.  Aktu pasowania dokonał wielkim ołówkiem pan dyrektor Przemysław Jabłoński, nadając każdemu pierwszakowi tytuł Ucznia Szkoły Pijarskiej. Każdy z nowo upieczonych uczniów otrzymał dużą papierową kredkę pełną  słodyczy – wspólny prezent od Dyrekcji, rodziców i wychowawców.   

Na zakończenie odbyło się  wręczenie stypendiów kalasantyńskich i nagród w konkursach związanych z patronem szkoły, następnie uczniowie klas 1-3 wrócili do swoich klas, by wspólnie bawić się przy śpiewie i tańcach. Wszyscy żałujemy, że takie święto jest tylko raz w roku.