„Dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo?” – pożegnanie papieża Benedykta XVI

Przywołany przez papieża Benedykta XVI podczas pielgrzymki do Polski w maju 2006 r. cytat dziś brzmi już zdecydowanie inaczej. Staje się świadectwem, które głosił wówczas Ojciec Święty m.in. do pijarskich uczniów obecnych w Krakowie. Świadectwem głębokiego zaufania Bogu, bo jesteśmy powołani: „by patrzeć w kierunku rzeczywistości Bożej (…) W niej kryje się ostateczny sens naszego życia”.

Słowa te poruszały wówczas pijarskich gimnazjalistów, co potwierdzały ich wypowiedzi zapisane w NL:

Tym, co najbardziej utkwiło w mojej pamięci [z pielgrzymki] były słowa papieża, który mówił, by dom życia budować na fundamencie Chrystusa.

Pełne emocji było także spotkanie uczniów podstawówki i ich nauczycieli, które dwa dni wcześniej odbyło się w Warszawie podczas tej samej podróży apostolskiej. Taka sama atmosfera towarzyszyła pijarskim licealistom podczas wizyty na Placu Świętego Piotra w 2009 r. I jeszcze to ostatnie, szczególnie istotne dla nas, Polaków, spotkanie, które odbyło się w Rzymie podczas beatyfikacji Jana Pawła II. 

W pamięci pozostaną też, tak bliskie pedagogice św. Józefa Kalasancjusza, słowa o wychowaniu, które głosił Benedykt XVI. Przekonywał, że: „prawdziwy wychowawca wie, że wychowując, musi dać coś z siebie i że tylko w ten sposób może pomóc swoim wychowankom w przezwyciężeniu różnych form egoizmu, by stali się zdolni do prawdziwej miłości”.

I tę lekcję prawdziwej miłości daje Świętej Pamięci Ojciec Święty Benedykt XVI. Dziś stojąc i wpatrując się w niebo, odprowadzamy wzrokiem odchodzącego Apostoła wiary wytrwałej i mocnej jak skała. I chyba powinniśmy zdawać sobie sprawę, że: „właśnie otwierał się najwspanialszy, nieskończony horyzont, ostateczny cel ziemskiego pielgrzymowania człowieka”. Benedykt XVI ponownie poucza nas: 

Jesteśmy wezwani, by stojąc na ziemi, wpatrywać się w niebo – kierować uwagę, myśl i serce w stronę niepojętej tajemnicy Boga (…). Wy sami zostaliście powołani, by to świadectwo składać wobec całego świata. To wasze powołanie jest nadal aktualne (…). NIECH NIE ZABRAKNIEWASZEGO ŚWIADECTWA.

Fragmenty pochodzą z Homilii Benedykta XVI wygłoszonej w Krakowie w 2006 r. oraz Listu do diecezji rzymskiej o pilnej potrzebie wychowania (2008 r.).