Poszukaj mnie!
Krótko o zdjęciu:
Trudno było mi wybrać jedną scenę. Moja historia zawiera bardzo dużo momentów, wiele z nich zapiera dech w piersiach, dlatego nie odniosłam się do jednej chwili. Każda scena, w której mam chwilę dla siebie i przyrody jest dla mnie wyjątkowa. Mogę skupić się na tym co mnie otacza – szum drzew, śpiew ptaków, słońce pieszczące moją skórę…
Moja historia:
Książka o moim życiu nie jest prosta, bo moje życie takie nie jest. Historia skupia się na poszukiwaniu mnie, czyli tytułowej Alaski. Dziewczyny, która na co dzień jest wulkanem energii, ale skrywa w sobie coś, czego nikt nie wie…To, co pewne – po wakacjach idę do szkoły z internetem. Poznaję tam wspaniałych ludzi. Z perspektywy jednego z nich – Milesa – zostanie opowiedziana bogata w uczucia historia mojego życia. Opowieść jest uczuciowa, ale i zaskakująca,bo nigdy nie wiesz, co wydarzy się na następnej stronie. Zdarzenia okazują się spontaniczne, szalone (tak jak ja), a przy tym piękne. Poruszone zostaną bardzo poważne kwestie – czym jest miłość, która wywraca świat do góry nogami?, czym jest przyjaźń, której doświadcza się całe życie? Przed przeczytaniem trzeba zadać sobie pytanie: czy jestem gotowy na poszukiwanie Alaski? To nie będzie proste, ale będzie to wspaniałe doświadczenie. Poznasz strony życia, na które wcześniej nie zwracałeś uwagi.
Trzymaj się,
Alaska Young
Ciężka praca popłaca!
– „Klub. O tym jak angielska Premier League stała się …”
Zaproszenie
Mam na imię Sarayu. Pewnego razu do naszej Chaty zaproszenie dostał Mackenzie Allen Phillips. Bardzo tego potrzebował. Porwano mu córeczkę, cierpiał. Wysłaliśmy mu więc list. Jak dobrze, że Mac do nas zawitał! Ach, powiedziałam „do nas”? Tak, rzeczywiście. Jestem tu ja, ja i ja, czy też ja, Tata i Jezus. Już wiesz kim jestem? Tak! Jestem Bogiem! No dobra, jedną trzecią;). W czasie wizyty znanego już Wam gościa zabrałam go do mojego ogrodu. Pokazałam mu w ten sposób cząstkę Wielkiej Tajemnicy. Doradziłam jak odkrywać Boga we własnym świecie. Potrzebował odpowiedzi na pytanie „Gdzie jesteś Boże w moim cierpieniu, w świecie pełnym niewysłowionego bólu?”. Na to naprawdę istnieje odpowiedź i Mac ją poznał. Możesz i Ty! Zapraszam Cię do Chaty, ale ostrzegam ta wizyta odmieni Cię na zawsze, ale… na lepsze! To co? Gotowy?
PS Bóg Cię kocha i zawsze na Ciebie czeka!
„Ten świat jest naprawdę pomerdany”
Cześć nazywam się Bailey i jestm bohaterem książki „Był sobie pies”. Na początku bałem się ludzi, jednak poznałem pewnego chłopca imieniem Ethan i wszytko się zmieniło. Staliśmy się przyjaciółmi na całe życie. Moja historia pokazuje jak mocna więź może połączyć człowieka i psa. Naprawdę kochamy naszych właścicieli i nigdy nie pozwolimy Wam zostać samym. Czuję trop przygody, przyłączysz do niej ze mną?
Historyczne zawirowania prawdy
Czy historja jest siłą mjerzalną, namacalną? Czy można sterować prawami logiki? W rzeczywistości przedstawjonej w tejże książce meteoryt zwany tunguskim, który uderzył w roku pańskim 1908 w Syberję, spowodował nowe globalne zlodowacenie i w pewnym sensie „zamroził” czas.
Rok 1924. I wojna światowa nigdy nie wybucha, stare potęgi Europy dalej trzymają się znakomicie. Warszawa skuta lodem, a Królestwo Polskie nadal znajduje pod rządami Cara. Imperjum Rosyjskie stanowi centrum gospodarcze i kulturalne całego świata. Zostaję wysłany na daleką Syberję przez carskie Ministerjum Zimy
w poszukiwaniu ojca – Ojca Mroza. Według śwjadków posiadł on zdolność porozumjewania się z lutymi – aniołami mrozu, które wyszły z meteorytu tunguskjego i spacerują ulicami miast, zamrażając prawdę i fałsz.
*pisownia celowa
Moc słów
Cześć, nazywam się Liesel Meminger. Mam 12 lat, mieszkam w Molching na przedmieściach Monachium. Zostałam adoptowana przez Rosę i Hermana Hubermannów. Niestety, przyszło nam żyć w bardzo trudnych czasach II wojny światowej. Szara i przygnębiająca rzeczywistość sprawiła, że postanowiłam zrobić coś dla dobra innych. Zapewne wiecie, że w czasie wojny czytanie wielu dzieł literackich jest zakazane i grożą za to surowe kary. Jednak podjęłam ryzyko. Zaczęłam … kraść książki. Nie mogłam wyobrazić sobie, by dostęp do nich w czasach, nawet tak trudnych jak wojna, był ograniczony. Sama także tworzę literaturę, którą staram się ocalić od zapomnienia.
Większość z nas zdaje sobie sprawę, że wzięcie do rąk książki i lektura jej, to doświadczenie kolejnego niezwykłego życia. Przecież to książki rozwijają naszą wyobraźnię i często stanowią drogowskaz pokazujący jak żyć. Moc czytanych słów sprawia, że możemy wcielić się w postaci bohaterów, przeżywać ich miłości, rozterki i radości.
Wierzę, że moja działalność sprawia, że inni mogą, choć w minimalnym stopniu, zapomnieć o cierpieniu i strachu. Jak do tej pory udało mi się uratować książki, które nie zdążyły spłonąć na stosach rozpalanych przez nazistów oraz te ukryte w bibliotece żony naszego burmistrza.
Podejmiesz ze mną to ryzyko, by uratować ich jeszcze więcej?